حاکمیت

چارچوب‌های حاکمیت

چارچوب‌های حاکمیت اساس استراتژی‌های سایبری را تشکیل می‌دهند و راهنمایی ساختاریافته برای مدیریت و بهینه‌سازی ارائه خدمات فناوری اطلاعات فراهم می‌کنند. چارچوب‌های کلیدی شامل COBIT که از حاکمیت فناوری اطلاعات در سازمان‌ها پشتیبانی می‌کند و چارچوب ITIL که مجموعه‌ای از بهترین رویه‌ها برای مدیریت خدمات فناوری اطلاعات با نیازهای کسب و کار تطبیق یافته است، می‌باشد. همچنین، چارچوب امنیت سایبری NIST راهنمایی برای امنیت کامپیوتر ارائه می‌دهد که چگونگی ارزیابی و ارتقاء توانایی سازمان‌های بخش خصوصی در پیشگیری، شناسایی و پاسخ به حملات سایبری را شامل می‌شود. مدل FAIR (تحلیل عوامل خطر اطلاعات) به کمی‌سازی ریسک می‌پردازد، در حالی که استانداردهای ISO/IEC دستورالعمل‌ها و اصول کلی برای شروع، پیاده‌سازی، نگهداری و بهبود مدیریت امنیت اطلاعات در یک سازمان را تعیین می‌کنند. چارچوب COSO بر کنترل‌های داخلی متمرکز است و ماتریکس RACI به تعریف نقش‌ها و مسئولیت‌ها در یک پروژه کمک می‌کند.

مشارکت مدیریت اجرایی

حاکمیت سایبری نیازمند مشارکت مدیریت اجرایی برای نظارت اثربخش و تطابق استراتژیک است. در رهبری سایبری، مدیران اجرایی از اقدامات سایبری حمایت می‌کنند و آنها را در فرهنگ سازمانی گنجانیده‌اند. مشارکت در سطح هیئت مدیره تضمین می‌کند که هیئت مدیره درک درستی از چشم‌انداز ریسک سایبری و وضعیت امنیت سایبری سازمان دارد. تصمیم‌گیری استراتژیک شامل همخوانی استراتژی‌های سایبری با اهداف کسب و کار توسط مدیران اجرایی است. تخصیص بودجه و پشتیبانی منابع برای ارائه منابع کافی به ابتکارات امنیت سایبری حیاتی است. مشارکت در مدیریت بحران مدیران اجرایی را برای پاسخ به حوادث سایبری آماده می‌سازد، در حالی که ارتباط با ذینفعان شفافیت و اعتماد را تضمین می‌کند.

مدیریت ریسک

در زمینه حاکمیت، مدیریت ریسک شامل شناسایی، تحلیل و کاهش ریسک برای حمایت از دارایی‌های اطلاعاتی یک سازمان است. شناسایی ریسک فرایند شناسایی ریسک‌های بالقوه‌ای است که می‌توانند بر امنیت سایبری سازمان تأثیر گذارند. تحلیل ریسک اثرات و احتمال وقوع ریسک‌های شناسایی شده را ارزیابی می‌کند، در حالی که کاهش ریسک شامل توسعه استراتژی‌هایی برای کاهش آسیب‌پذیری‌ها می‌شود. پایش مداوم ریسک تضمین می‌کند که وضعیت ریسک سازمان با تهدیدات نوظهور تطبیق می‌یابد. ارتباط ریسک شامل انتشار استراتژی‌های مدیریت ریسک به ذینفعان برای تضمین درک و تعهد است.

تطابق

تطابق سایبری تضمین می‌کند که از قوانین، مقررات و استانداردهایی که به عملیات‌های سازمان مربوط می‌شود، تبعیت می‌شود. مقررات جهانی مانند GDPR بر روی عمل‌های حفاظت از داده‌ها در سراسر جهان تأثیر می‌گذارد. چارچوب‌ها و استانداردهای مختلف مانند ISO/IEC 27001 راهنماهای قابل‌اعتمادی برای استقرار شیوه‌های امنیتی مقاوم فراهم می‌کنند. سازمان‌ها باید به تطابق ویژه بخشی که به مقررات خاص صنعت مربوط است، بپردازند. حسابرسی و گزارش‌گیری تطابق تبعیت را تأیید می‌کند، در حالی که تطابق قانونی و قراردادی تضمین می‌کند که الزامات قراردادی برآورده می‌شوند.

سیاست‌ها و رویه‌ها

سیاست‌ها و رویه‌های موثر رویکردی هماهنگ برای حاکمیت در سراسر سازمان فراهم می‌کنند. سیاست‌های امنیتی جهت‌گیری وضعیت امنیتی سازمان را تعیین می‌کند، و رویه‌های امنیتی دستورالعمل‌های مرحله به مرحله‌ای برای پیاده‌سازی این سیاست‌ها فراهم می‌کند. سازمان‌ها استانداردها و دستورالعمل‌ها ایجاد می‌کنند تا سازگاری را استوار کنند. بررسی و حاکمیت منظم تضمین می‌کند که سیاست‌ها به روز و موثر در رویارویی با تهدیدات نوظهور هستند.

حریم خصوصی داده‌ها

حاکمیت حریم خصوصی داده‌ها شامل مدیریت داده‌های شخصی مطابق با قوانین و مقررات حریم خصوصی است. فرآیندهایی مانند جمع‌آوری و کاهش داده‌ها تضمین می‌کنند که تنها داده‌های ضروری جمع‌آوری و نگهداری شوند. نگهداری و حذف داده‌ها سیاست‌هایی برای مدیریت چرخه زندگی داده‌ها تعیین می‌کند. دسته‌بندی و برچسب‌گذاری داده‌ها داده‌ها را بر اساس حساسیت و ارزش سازماندهی می‌کند. مدیریت رضایت کاربر به اولویت‌های کاربر احترام می‌گذارد. حریم خصوصی از طریق طراحی و پیش‌فرض اصول حریم خصوصی را از ابتدا در سیستم‌ها گنجانده، در حالی که دسترسی و اشتراک‌گذاری داده‌ها دسترسی کنترل شده را تضمین می‌کند. ارزیابی تأثیر حریم خصوصی ریسک‌ها را ارزیابی کرده و تکنیک‌هایی مانند ناشناس‌سازی و مستعارسازی هویت افراد را محافظت می‌کنند. انتقال داده‌های فرامرزی مطابق با مقررات بین‌المللی عمل کرده و فرآیندهای اطلاع‌رسانی نقض داده‌ها مدیریت گزارش‌دهی نقض را انجام می‌دهند.

آگاهی‌بخشی

آگاهی امنیتی برای پرورش فرهنگ کاری هوشیار نسبت به امنیت حیاتی است. آموزش آگاهی‌بخشی امنیتی کارکنان را درباره تهدیدات احتمالی و پاسخ‌های مناسب آگاهی می‌دهد. شبیه‌سازی فیشینگ واکنش کارکنان به حملات فیشینگ را آزمایش می‌کند. برنامه‌های امنیتی مورد استفاده در فرآیند جذب کارکنان جدید اطمینان حاصل می‌کنند که استخدام جدید پروتکل‌های امنیتی را درک می‌کنند. آگاهی‌بخشی در سطح اجرایی مدیران را با دیدگاه‌های امنیت سایبری درگیر می‌کند. برنامه‌های آگاهی‌بخشی متناسب نیازهای خاص تیم‌ها را برآورده می‌کند و شبکه‌ای از قهرمانان امنیتی حامیانی را در بخش‌های مختلف توانمند می‌سازد. اندازه‌گیری اثربخشی آگاهی‌بخشی معیارهایی برای ارزیابی تأثیر برنامه ارائه می‌دهد.